بعد از مدت ها

سلام گلم♥

بعد از مدت ها به وبلاگت سر زدم و تاسف خوردم که چرا از این دفتر خاطرات غافل شدم؟!

وقتی خاطراتت رو اینجا می خونم می بینم که تقریبا تمامشو فراموش کرده ام...حیف

تو دندوناتو در آوردی، راه افتادی، شیرین زبونی کردی و الان که می ری پیش دبستانی یه خانوم کامل شدی که گاهی ما یادمون می ره تو هنوز یه بچه ای. شیطنتای گه گاهت یادمون می اندازه که هنوز هم کوچیکی♥

الان داشتی خیاطی می کردی. می خواستی دکمه رو پارچه بدوزی و من گفتم، من نمی تونم. گفتی خودم می تونم. بعدش هم چون گفتم سوزن خطرناکه، با سنجاق قفلی اونا رو وصل کردی.

داداش کوچولوت چند روزه مثل ماهی تکون می خوره و خودت هم چشمات عفونت کرده و دارو می خوری. چقدر برات سخته، اما چاره ای نیست عزیزم